Αντίγραφο νεαρής γυναικείας μορφής, που συνήθως αναγνωρίζεται ως Άρτεμη, αν και ορισμένοι μελετητές την ταυτίζουν με την Εκάτη ή την Ήβη. Το πρωτότυπο γλυπτό βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου μετά την αρπαγή του από τον Thomas Bruce, λόρδο του Elgin, ο οποίος το 1801-1804, όταν η Ελλάδα βρισκόταν ακόμη υπό οθωμανική κατοχή, απέσπασε από το αέτωμα τα περισσότερα από τα γλυπτά που βρήκε εκεί.

Η θεά βαδίζει ζωηρά προς τα αριστερά προτάσσοντας το δεξί, λυγισμένο πόδι της. Φορά πέπλο που ζώνεται στη μέση και πέφτει προς τα κάτω σχηματίζοντας πλούσιες πτυχές ανάμεσα στο πόδια της. Στην πλάτη έχει ριγμένο ιμάτιο που ανεμίζει πίσω της, ενισχύοντας την αίσθηση της έντονης κίνησης. Το κεφάλι, ο δεξιός πήχης, το αριστερό χέρι και τα άκρα των δύο ποδιών λείπουν.

Τα δύο αετώματα του Παρθενώνα διακοσμούνται με 50 περίπου αγάλματα υπερφυσικού μεγέθους. Τα γλυπτά, τέλεια δουλεμένα και στις πίσω αθέατες πλευρές, συνθέτουν σκηνές από τους μύθους της θεάς Αθηνάς. Στο ανατολικό αέτωμα εικονίζεται η θαυματουργή γέννηση της Αθηνάς από το κεφάλι του πατέρα της Δία. Τη σκηνή, που διαδραματίζεται στον Όλυμπο, παρακολουθούν οι υπόλοιποι θεοί όρθιοι, καθιστοί ή μισοξαπλωμένοι. Τις δύο γωνίες του αετώματος γεμίζουν το άρμα του Ήλιου που αναδύεται από τη θάλασσα και της Σελήνης που βυθίζεται, προσδιορίζοντας έτσι τη γέννηση της θεάς την αυγή. Το κέντρο της σκηνής καταλάμβαναν τα αγάλματα του Δία και της Αθηνάς. Εξαιτίας των περιπετειών που γνώρισε το μνημείο στους αιώνες που ακολούθησαν, πολλά γλυπτά έχουν χαθεί, άλλα σώζονται ακρωτηριασμένα και άλλα σε μικρά θραύσματα.